Milagro sa Van

By: HIVnonreactive

Kiskisan, kapaan, hipuan, subuan… Yan ang mga dahilan kung bakit kinahiligan ko na ang sumakay ng van kapag bumabyahe ako sa iba’t ibang lugar sa probinsya ng Mindoro.

Nagsimula ang aking mga “adventures” sa loob ng van noong ako ay nag-aaral pa sa Manila. Minsan lumuwas ako ng madaling araw para maabutan ang first trip ng Super Cat (2go na ngayon). Hinatid pa ako ng aking tatay sa waiting shed dahil bukod sa madilim pa, kaylangan ko maghintay ng mga dumadaang van papuntang Calapan. Dahil marami nang dumaan ngunit punuan, hindi na ako nagdalawang isip pa kung sasakay o maghihintay pa, nung may tumigil na van kahit isang pasahero na lang ang kasya.

Halos mga tulog ang tao sa loob ng van. At sakto, katabi ko ang isang HUNK! Dahil madilim sa loob ng van, bahagya kong kiniskis ang aking binti sa binti ng aking katabing hunk sa kaliwa. Sa una ay wala siyang reaksyon, ngunit di nagtagal ay gumanti rin siya. Tiiiiiiiiiiing!!! Biglang nabuhayan ang aking loob at pasimple kong ginalaw ang aking kanang kamay papunta sa kanyang legs habang nakatabon ang aking bag para hindi masyadong halata sa ibang pasahero. Kapag gumagalaw ang van dahil sa biglaang pagliko, sinasabayan ko din ng pagdiin sa legs ni kuya. Hindi na ako nakatiis pa at hinimas-himas ko na ang legs ni kuya pataas sa kanang pundilyo. Hanggang sa… OMG!!! Ang laki at ang tigas. Nakapaling iyon sa kaliwa paayon sa akin. Halos isang oras ko ding hinimas ang kanyang kargada hanggang makarating na kami sa pier. Lumabas kami ng van na parang walang nangyari. Hindi ko na rin siya nakita pagkatapos noon.

Simula noon, hinahanap-hanap ko na ang mga risky encounters sa loob ng van. Madami na rin akong nahipuan sa loob ng van. Yung iba ay pinapakita pa ang kanilang tigas na tigas na alaga kapag kaunti na lang ang tao sa loob ng van. Wala akong pinipiling edad mapa-teenager, young adult, o middle ager, pinapakiramdaman ko kung game.

Iba iba din ang sizes, merong sakto lang, at nakakatyempo ako minsan ng talaga namang pinagpala. Ngunit sa lahat ng ito, hindi pa ako nakaranas na sumubo sa loob ng van… except, sa huli kong karanasan sa van kay kuya Jumbo.

Isang araw, sumakay ako ng van. Pupunta ako noon sa aking boarding house sa Calapan. Walang masyado pasahero kaya sa may bandang likuran ako umupo. Aaaaaay… ang gwapo ni kuya! Kamukha ni Matt Evans ng PBB. Maputi, matangkad, lean, at ang face nya... kanin na lang ang kulang at busog na ako. Dahil may mga katabi na siya, wala akong choice kundi umupo na lang sa harapan nya. Hindi ako mapakali sa loob ng byahe. Gusto ko siya tingnan, titigan. Ngunit papaano? Ang obvious naman masyado kung titingin ako sa likod! Hahahaha Pasimple ko na lang pinapatong ang aking siko at braso sa kanyang tuhod.

Matapos ang halos isang oras na byahe, nagbabaan na yung ibang pasahero pati yung mga katabi nya. Dahil mahilig ako sa adventure, naisipan kong umupo sa likod sa tabi nya. Bahala na, sa isip ko. Kung game siya, GO! Kung hindi naman, ok lang dahil malapit na rin ako bumaba. Nakatingin ako sa labas kanyari nagmamasid ng mga tanawin sa labas ngunit pasimple tumitingin sa kagwapuhan ni kuya. Noong una ako nagparamdam kay kuya, medyo gumaganti siya ng pagkiskis ng binti. Nahihiya lang ako mag-first move dahil baka upakan ako bigla. Nakakahiya naman kung maeskandalo ako at mapag-usapan pa ako ng mga tao sa Calapan. Bababa na dapat ako ng sasakyan ngunit biglang binaba ni kuya ang bag na nakapatong sa ibabaw nya. Shit... game ‘to si kuya! Pinaramdam ko sa kanya na interesado ako sa nasa loob ng pantalon nya. Nakatitig ako doon, kagat-kagat labi, buntong hininga. At boooooooooom! Bigla niya dinukot ang alaga nya, sabay bukaka at slight na higa. It’s showtime!!!

Apat na lang ang pasahero sa loob ng van. Isa sa katabi ng driver, isa sa likod ng driver, at dalawa kami sa pinakalikod ng van. So hindi na ako nag-aksaya ng oras pa. Sa tantiya ko, mga 10 minuto na lang, nasa pier na kami. Agad ko hinimas ang kanyang harapan. Binuksan naman nya ang butones ng kanyang pantalón at ibinababa ang zipper. Halos kumawala na ang kanyang kargada sa loob ng brief. Binuksan ko na yon at wooooow! Jumbo hotdog! May precum na yon dahil sa kahihimas ko. Ang puti, ang linis tingnan at ang bango pa. Jackpot!

ISUBO mo na! –sabi nya. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa, booom karakaraka deep throat ko agad! Hhhhhhrrrgggg Pigil na pigil ang kanyang pag-ungol dahil baka makahalata si manong driver at yung iba pang pasahero. Taas-baba ako sa kanyang naghuhumindig na sandata habang kinakapa ko naman ang kanyang nakatayong utong! Wala na akong pakialam kung makita ng mga nasa labas ang milagrong nangyayari sa loob ng van. Basta ang nasa isip ko ay sulitin ang natitirang oras.

Ilang minuto pa at nanigas na ang kanyang binti, mas lalong lumaki at tumigas ang nasa loob ng aking bibig, bigla niya hinawakan ang aking ulo at isinubsob iyon sa kanyang kargada. Booooooom Sumabog na ang kanyang masaganang katas. Mga anim na beses pumintig ang kanyang alaga sa aking bibig dahilan upang mapuno iyon ng kanyang tamod. Manamis-namis ang tamod ni kuya! Dalawang minuto bago kami bumaba, inangat nya ang aking ulo, ibinalik ang kanyang kargada, nagzipper at butones. LUNUKIN mo na! – sabi ni kuya. WALA akong nagawa kundi LUNUKIN ang kanyang tamod dahil baka mangamoy zonrox sa loob ng van kapag niluwa ko iyon!

Hindi ko alam kung nakita ba ni manong driver ang milagro sa likod ng van dahil nakangising aso siya ng makita ko sa rear mirror. Lalo pa akong nahiya ng sumenyas syang nagpahid sa gilid ng kanyang labi tanda na may naiwan pang tamod sa aking labi. Shit buking ata!

Dumating kami sa pier at bumaba. Saka pa lang nakipagkilala si kuya at nakipagpalitan ng number. Pagkauwi ko, agad kong hinanap sa facebook ang kanyang pangalan. Doon ko nalaman na anak pala siya ng isa sa may magagandang negosyo sa aming bayan. Kabatch ko yung kapatid nya, at kabatch naman nya ang nakatatanda kong kapatid kaya "kuya" ang tawag ko sa kanya. Doon nagsimula ang aming pagkakaibigan at pagkikwentuhan ng mga sex adventures. Minsan nagsex on video kami via skype. Madaming beses naming binalak na magtagpo ngunit hndi namin alam kung saan at kung papaano dahil pareho kaming may iniingatang pangalan. Mas nawalan pa ako ng pag-asang makipagkita muli ngayong nasa ibang bansa na ako. Sana sa aking pag-uwi, nariyan pa rin siya at game na makipagkangkangan kahit saan kahit sa loob ulit ng van.