Semicolon (Part 4)

By: G

Chapter 4: Makasalanang Tahanan

Tinulungan ako ng aking mga kaibigan para maiayos ang lalaking aking tinulungan. Hiniga ko sya sa aking tabi at ako'y nag pasalamat sa kanila't kami'y nahimbing na.

Nagising ako sa isang ungol na nagmumula sa aking kasama, kinabahan ako akala ko pinag sasamantalahan sya ni Louie. Pero ang ungol palang iyon ay dahil sa sakit ng katawan.

Ako: Ayos ka lang ba? Anong masakit sa iyo?

Estranghero: Ang sakit ng buong katawan ko. Parang binibiyak ang ulo at utak ko.

Sya ay aking inalalayan para sya ay makaupo. Pinakain ko sya ng lugaw mula kay Kenny at pinainom ng gamot.

Estranghero: Maraming salamat sa iyong pag tulong di ko na alala mga nangyari? Nasan ba ako? Bakit ang dami kong pasa? Anong pangalan mo? Sino ba kayo? Mukang di naman kayo masasamng tao dahil ako'y inyong tinulungan. Salamat talaga.

Sunod-sunod ang kanyang mga tanong, at akin namang pinaunlakan ng mga sagot. Naikwento ko sa kanya ang nangyari kagabi at kung saan ko sya natagpuan. May nalala ako sa kanyang tinig pero di ko matandaan. Kaya ako naman ang nag-usisa sa kanya.

Estranghero: Maraming Salamat! Taos puso akong nag papasalamat sa iyo at sa mga kasama mo.

Ako: Walang ano man iyon. Ako naman ang magtatanong? Ano ba ang pangalan mo?

Estranghero: Lek.

Ako: Lek, san kaba galing kagabi at amoy alak ka? Pano ka napadpad sa delikadong lugar ng mga adik?

Tumulo ang kanyang mga luha ng kanyang nililintaya ang nangyari.

Lek: Galing ako sa isang beer house at nilulunod ang sarili sa sorbesa. Iniwanan kasi ako ng aking kasintahan, sumama sya dun sa lalaking nakabuntis sa kanya. Nawala ako sa ulirat ang na-a-alala ko ay nag lalakad akong lasing at may hawak na bote ng sorbesa nang may parang kung anong humataw sa likod ko at ako ay natumba.

Ako: Ang bigat pala ng iyong dinadala. Sige ibuga mo nang lahat yan. Sana balang araw ay makatagpo ka ng para saiyo. Saan kaba nakatira? Para maihatid ka.

Napag alaman ko na sya lang pala mag isa. Nangungupahan sya at nag tatrabaho bilang isang pampublikong guro sa kanilang lugar. At ang kanyang Ina ay nasa kanilang probinsya at pumayapa na ang kanyang mahal na Ama.

Ako: Gusto mo bang dumito muna? May trabaho pa kami mamaya pag sapit ng dilim? Muka kasing di mo pa kaya. Umuwi ka nalang pag nakabawi ka ng lakas.

Lek: Sige dito muna ako. Mukang tama ka nga mahina pa ko. Maraming salamat at napakabait ninyo. May mga tao pa talagang katulad nyo. Sya nga pala ano bang trabaho nyo?

Ako: Syempre malayo sa trabahong iyong ginagalawan. Hahaha napaka layo ng agwat ng trabaho natin.

Lek: Ha? Ano yun? Ano nga bang trabaho nyo?

Ako: Paupahang lalaki, nagbibenta ng panangdaliang aliw. Ako, si Kenny, Cedric at Arjay ay mga kalapating mababa ang lipad. Si louie naman ang bugaw na nag tatawag ng mga parukyano.

Naaninag ko sa kanyang mga mata na parang nag wiwikang, kasuklam-suklam naman itong mga kalalakihang ito. Pero sa huli na sabi nyang wala ba kayong ibang alam na trabaho. Sabi ko na lamang na mas madali ang pera dito at wala kaming iniintindi. Sinabi ko din sa kanya na pare-pareho kaming walang pinag-aralan kaya walang matinong trabaho ang tatanggap sa amin.

Pinakiusapan ko ang aking mga kasama na huwag munang gumawa ng kababuyan dahil sa mayroong bisita sa aming tirahan, nakakahiya naman sa aming bisita. Kung sila'y mangati at tumaas ang libog ay kamutin o kaya dun sa loob nalang ng kasilyas gawin ang ma-a-alab na tagpo.

Cedric: Tang Ina Mark! May hiya kapapala pare! Hahaha iba ka din ano?

Ako: Di ko nga din alam. Sana'y pagbigyan nyo naman ang aking pakiusap.

Kenny: Pre, tipo mo ba yung si Lek? Nabading kana din ba? Nahawa ka na ba ng kabadingan ni Louie? Hahaha!

Ako: Hindi pre! Lalaking-lalaki to! Pumapatol nga lang sa bading. Hahahaha!

Louie: Basta ako gusto kong matikman ang ating bisita. Parang ang sarap-sarap nya! Ang ganda ng katawan, matangkad, maputi, matangos ang ilong, maganda ang labi at parang ang laki-laki ng burat! Hay ang sarap!

Ako: Ika'y tumigil diyan Louie!

Arjay: Napaka harot at napak manyakis nitong si Louie.

Nasa bahay na kami may dalang pandesal at  mantikilya nag timpla ng kape at hinain ang dalang pansit. Inanyaya ko si Lek para sumabay sa amin ng mag almusal.

Ako: Kamusta ka naman? Ayos lang ba ang iyong tulog?

Lek: Ayos lang naman. Medyo nakukuha ko na ang lakas na nawala sa akin. Ikaw, kayo kamusta naman?

Ako: Okay lang kami medyo maganda bentahan kanina. Hahaha

Tapos na kaming kumain ng marinig kong umuungol si Kenny at narinig din iyon ni Lek. Mukang nag-mimilagro nanaman sila ni Louie. Nakabukas ng kaunti ang pinto ng kasilyas. Nakita kong sinusubo ni Louie ang kalakihan ni Kenny at nakita din iyon ni Lek. Napako ang tingin ni Lek kina Kenny at Louie. Ilang sandali pa ay sinigawan ko sila.

Ako: Tang Ina nyo! Pinakiusapan ko kayo!

Kenny: Gago! Sinunod ka naman namin. Sabi mo sa kasilyas! Nandito naman kami ah!

Ako: Hinaan nyo naman pre! Tsaka pakisara ng pinto.

Nang isinara ni Kenny ang pinto ng kasilyas ay nakapasok ang kanyang kahabaan sa loob ni Louie. Napatulala nanaman si Lek sa kanyang nakita at nalaman na parang baliwala na samin iyon.

Lek: Ayos lamang sa inyo na ganon?

Ako: Anong ganon?

Lek: Na may nagtitirahan sa harap nyo at nag papaligayahan.

Ako: Ah ayun ba. Pasensya na ha. Pinakiusapan ko sila na wag munang gumawa ng kababuyan sa bahay kasi nga may bisita kami. Oo sanay na kami. Pinapaligaya kami ni Louie madalas.

Napakadaming nyang tinanong patungkol doon. Para ba syang nagtataka, nangdidiri sa amin. Natanong pa nga nya kung bakit hindi na lang sa babae. Sabi ko naman, wag na gastos lang yon, naipapasok din naman namin kay Louie ang burat namin at sa iba pang bading na nagiging aming parokyano. Pagkalabas ni louie ay sumunod na din si Kenny na hubad padin at medyo malambot na ang burat pero mahaba, mataba talaga at malaki ang ulo. Nagpupunas ito ng katawan ng kami ay nagpaalam. Hinatid ko na si Lek sa kanyang tirahan at lahat ay bumalik sa normal.