By:Lorenzo
(Synopsis: Ang kwento nito ay isang kathang-isip lamang at nabubuo ng kwento pagligaya. Si Enzo ay isang binatang natuklas ng tatlong kakaibang ten-tails werewolves ang nakilala sa buhay niya. Sa isang biscuit, nahuhulog ang tatlong lalaki kay Enzo. Samantala naman si Jansen ay matalik ng kaibigan ni Enzo pero wala alam si Jansen na Si Enzo ay umiibig sa tatlong werewolves at hindi ordinaryong mga tao kalapit ni Erin. Ito ba magiging kapalaran ni Erin sa buhay ng tatlong werewolves at ang kanyang munting cookies? Read it more!) Enzo Point of View
Hay salamat, nakapasok ako sa isang mas mataas ng standard ng university nito and I was happy na nakapasok ako sa ganitong university. Maraming salamat sa Maykapal at this is opportunity to finish my studies.
Ako pala si Lorenzo Lumbre, Enzo ang nickname ko. Nun maliit pa ako, hindi ko pa nakikita ang tatay ko. Ang nanay lang ang nang-aalaga sa akin pero kasamaang palad, pumanaw ang nanay ko sa sakit ng cancer, breast cancer ang sakit niya. Habang nabubuhay si nanay, tinutulungan niya ako magluto ng mga pagkain dahil baking chef ang nanay ko. Yun niluto niya ay cookies. Very special sa akin at pinatikim ako ng nanay ko. Masarap! Hindi ko ito makakalimutan ang special recipe nito. Habang wala si nanay, niluto ko ito hanggang sa mag-perfect ko ang lasa nito. Naging sentimental value ang cookies nito ginawa ni nanay.
Pagkatapos nang mawala ang nanay ko sa buhay ko, si Tito Dong ang nag-aalaga sa akin. Fourth year high school pala ako noon nang namatay ang nanay ko at si Tito Dong na lang ang mag-aalaga sa akin. Ok lang si Tito Dong sa akin pero may pagkapilyo nito at laging ako sinisilipan habang naliligo. Ewan ko dito sa tito ko kung may pagkamanyak ba o binabantayan niya ako sa banyo palagi.
Bago pumasok sa buhay ko, si Jansen, ang matalik ko kaibigan mula elementary hanggang high school until he meets the university sinundan pa rin ako sa university ako ay para ewan talaga siya. Sinisikap ko ito para makatapos ako ng pag-aaral at magkaroon ako ng bago buhay at bago kabanata.
Nag-enroll ako dito sa University of East, course ng psychology major muna bago pumasok ng politics. Medyo interested ako sa politics dahil retarded na ang mga government at corruption. Un ang pumasok sa isip ko.
Nasa hall of university ako, naglalakad pagpunta cashier at bigla sumulpot ang sunud-sunuran nito.
“Bulaga!”
“Ay Negro! Ikaw pala yan Jansen!” nagulat ako kanina
“Ha ha!”
“Kahit kailan ka talaga! Mahilig ka magulat!”
“Oh? Ano course nakuha mo?”
“Psychology. At wag mo sasabihin ng Psychology din ang kukunin mo.”
“Oo naman. Syempre, kaibigan kita at hindi kita ipapalit kahit kanino.”
Si Jansen talaga. Mahilig siya maghugot tungkol sa pag-ibig. Alam niya bisexual ako at iniibig niya ako nasa high school times. Mukha nagbibinata ang lalaking Vin Abrenica nito.
“Oh? Ano na? Mag-enroll na tayo!”
“Heh! Gaya-gaya ka!” ang inis ko
“Ha ha!”
Natutuwa ako dito sa kaibigan ko. May pagka-mental challenged at gusto magkaroon ng boyfriend katulad ko. Ha! At hindi lang yan, mahilig mamasdan sa male pornstar at kamukha ako ni Topher Dimaggio daw. Eh mas gwapo kaya ako diyan sa male pornstar na yan. Hindi ko maintindihan nito si Jansen kahit mga babae ay patay na patay kay Jansen dahil sobra guwapo and unexplained handsome.
Natapos na ang enrollment, may registration fee na ako at handa na ako papasok bukas dahil excited din mag-ara nito sa mamahaling universities. Bago yan, dumirestu muna ako sa library at iwan ko si Mr. Makulit ng sunod na sunod sa akin; nakalusot ako sa wakas!
Nasa kabila pala ang library, dala ko ang cookies ng ginawa ko para manguya ang sarap ng ginawa ko. Sa ganda ng university ay lalo gumanda ang library. Very attractive, archaic and especially the important is solitude. Maganda ang cabinet ng lalagyan ng mga libro at puno-puno ang mga books sa book shelves per each section. Habang minamasdan ko ang library. Sumusutsot ang librarian.
“Psssst! Bawal ang pagkain dito!”
“Ooops! Sorry!”
Nahiya tuloy ako at tinago ko sa pouch ng bag ko. Pumasok ako at tinitingnan ko ang mga libro nito. Ang lalaki ng mga book shelves at cabinets. Napakaraming libro at hirap hanapin ang mga ito kapag kailangan kumukha ng mga references. Maganda ang ayos ng mga libro sa book shelves kaso sa banda doon ay para spooky at nakakatakot. Sinusubukan ko maglakad patungo sa section may spooky at minumulto. Panglakad ko, may nakakaramdam ng lamig dito. Tinitingnan ko kung may aircon dito sa library at ba’t ang lamig-lamig dito para nasa niyebe ako. Dahan-dahan ako sumilip per section ng mga areas ng mga malalaking book shelves kung may tao o wala. Para wala tao dito sa section nito. Sa kabila napupuno ng mga estudyante pero dito wala. Nakakatakot pala. Ilang sandali, may narinig ako para kumakain ng cookies.
“Hello there!”
“Anak ng tokwa! Nagulat tuloy ako!” nagulat ako sa pagbati niya,
“Ha ha! Are you right?”
Nagulat ako nito ang lalaking Morenong Amerikano. Para kilala ko ito tao nito at kawahig nito ng male pornstar na si Ryan Winter. Napapanood ko sa pornsite sa internet ni Mr. Makulit at ganito ang kaguwapo ang histura. Nakakakilig!
“How are you?” ang matamis ang bati niya,
“I’m fine. About you?”
“Ok din.”
“Aha! Natatagalog ka pala!”
“He he… I’m speaking Tagalog too.”
“Uy! Wag mo naman ako pahirapan. I’m Enzo! Nice to meet you!”
“Same too, I’m Caleb.”
Caleb pala ang pangalan. Matangkad nito ng 6’1’’ feet tall at nagsusuot ng muscled fit t-shirt. Ang katawan niya ay kasing macho katulad ko at para pornstar ang tingnan dahil lumilitaw ang kanyang bukol. Hotness! Hindi ko mapigilan ang sarili ko habang ino-observe ko siya; at may napansin ako sa kinakain niya. Ang baon ko! Yun cookies!
“Ba-Bakit napunta sa iyo?”
“Napulot ko kanina.”
“Ha?? Nahulog ba?”
“Oo pero sinalo ko at kinain ko.”
“Ha… I see… Akala ko kinuha mo sa bulsa ng bag ko.”
“Kasi hindi mo sinisik maigi.”
“Oo nga eh. Sorry for being careless.” Ang dismayado kong pagkasabi,
“It’s ok but these cookies are too sweet, perfect in taste and easily addicted to eat it.”
Nang masabi niya tungkol sa ginawa ko cookies, lalo ako ginaganahan pagawa ng cookies, kinikilig ako at higit sa lahat, ang ganda niya pagka-appreciate sa cookies ng ginawa ko.
“Uy! Thank you ha?”
“You made these cookies?” ang mataimtim ang sabi niya,
“Yes!”
“Wow! It’s so amazing! Can you make these for me?”
“Oo naman. Gagawa kita niyan.”
Natuwa si Mr. Moreno Pogi. Sa isang biskwit nakita niya ay dali ko matiwala sa kanya. It is easily to trust the people because I’m low naïve at madali ako mag-approach kahit ngayon lang nakilala ko ng hindi ko pala nakikilalang taong ito.
“Why are you here?” ang mataimtim ng tanong niya sa akin,
“Because I want to explore here the biggest library.”
“Talaga?”
“Ha? Bakit? Hindi ka natatakot dito sa area na ito?”
“Yun may multo dito?”
“Oo… Ha? May mult…”
“Ssssh!” agad tinakpan niya ang bibig ko, mukha may hinahanap, “I’m looking something here inside the old section of the library.”
Mukha natatakot ako at tama ang kanya sinasabi na may spooky at haunted ang old section ng ito. Kaya pala wala tao at puno ng mga dilim dito. Malamig at wala kabuhay-buhay; wala taong pumupunta o maghana ng mga libro dito. Habang nagmamasdan si Caleb, may kakaibang hangin hinihipan dito sa direction pero wala naman bintana sa library. Kakaiba at kababaglahan nangyayari dito sa library. Lumapit ako kay Caleb kung sakali baka saniban naman ako ng mga masasamang espiritu.
“Stay here. I’ll be your guide.”
Tumataas ang dugo ko sa kilig ko. Hindi ko maiintindihan ang naramramdam ko at bigla inakbay sa bewang ko. Umiinit ako sa kilig-ness. Hu hu! At nakaiiyak ako sa moment nito!
“May mult..”
“Sssh…”
Tinakpan ulit ang bibig ko. Ang ingay ko kasi; hindi lang ako maingay, minamasdan ko ang kabuuang ng old section ng library sa south section. Bigla tinuro ni Caleb ang isang sulok sa book shelves. Nakita ko ang multo! Tinakpan ko ang bibig ko baka magulat ang multo nito; hindi kaya matatalas ang pakiramdam ng multo kapag sumigaw ako? Nanginginig ako sa takot pero para wala epekto sa akin. Habang minamasdan ko ang multo sa kalayun nito, may malakas ng hangin sa likod ko at nagulat ng multo nang nakita niya ako panglingon. Natatakot ako nito pero si Caleb.? Nasaan siya? Para nawala ako sa tabi ko at hinahanap ko pa siya. Habang hinahanap ko nasa harap pala siya ng multo at mukha natatakot ang multo sa harap ni Caleb. Paano nangyari yun? Kinakamot ang ulo ko sa misteryo nangyayari dito sa library. Tatawagin ko sana pero ang mata ni Caleb ay nakatitig ito sa multo at ang multo para powerless siya sa kanya. Kakaibang stranger nito; hindi ko alam kung nababasa ba ako ng fantasy horror novel kung totoo talaga ng may hunter dito. Habang minamasdan ko ang dalawa, nakita ko ang buntot, two-tailed ng wolf; para napanood ko yata sa Naruto ng nine-tailed fox? At ano ang kanyang ginagawa? Ilang sandali, lumabas ang kanyang pangil para pangil ng werewolf; lumabas ang kanyang mga matutulis ng kuko at ang asul ng mata ay kakaibang mata ng mga halimaw. Nagulat ako pero hindi naman ako natatakot. Nakita ko ang multo, mukha natatakot at lumalayo siya kay Caleb. Ilang saglit, pinaslang ito gamit ng misteryosong matutulis ng kuko at tumama sa puso ng multo; napansin ko ang multo may kulay itim ang veins at nawawala na ang pagka-espiritu nito. Kakaibang taong ito. May kapangyarihan kaya talunin ng multo. Ilang sandali, nilabas ang puso ng multo at nag-iba ang anyo ng multo, duwendeng itim! Paano nangyari yun? Haa! Alam ko na! Doppelganger ang tawag doon. Salbahe pa naman ang duwendeng itim nito. Napapangap ng multo hindi naman galing sa taong kaluluwa. Tama sa kanya yun!
“Are you ok?” nag-alala si Caleb at hawak niya ang puso ng duwendeng itim,
“Ok naman pero aanihin mo bay an?” ang seryosong ko tanong,
“Kakainin ko.”
“Ha??? Kakainin mo?” nagulat ako ang kabiglaan,
“Oo. Pagkain ko ito sa akin.”
“Kakaiba ka! Para ka taong kalalabas lang sa mental hospital tapos kakainin mo yan?”
“Oo, naman.” Ang sagot niya at kinain niya nito.
“Yucky! Kadiri naman nito!”
“Bahala araw magugustuhan mo rin. He he!”
Nadidiri ako sa puso ng duwendeng itim, maitim ang puso at may kulay violet ang aorta. Kinain ni Caleb ang puso nito at napansin ko ang buntot nito ay tumutubo pa at ito ay ikatlong buntot nito. Naninibago ako kay Caleb; hindi ko maintidihan kung bakit pa kailangan kumain ng puso ng duwendeng itim ay para lang siya lumakas? Kakaibang si Caleb talaga.
Itutuloy…
No comments:
Post a Comment